woensdag 6 juli 2011

Rapport



Bram heeft zijn rapport mee. Ieder jaar komt er één keertje een verslag van zijn vorderingen.

Ik vind het knap hoe gepoogd wordt er een rapport van te maken, dat recht doet aan wat Bram wél kan. Na jaren te hebben aangehoord wat hij níet kan, is dit echt een verademing! En vooral: het is een fijn uitgangspunt voor Bram, heeft hij ook eens een succeservaring….

Het rapport wordt op zo’n manier gepresenteerd dat het Bram zelf wellicht inzicht geeft in zijn vorderingen. Bij elk 'vak' staat een pictogram waaraan Bram kan herkennen waar het over gaat. En in plaats van cijfers is er een score van 'lachende gezichtjes'.

Net als met de meiden is het samen doornemen van het rapport een Belangrijk Moment. Ik zit met Bram aan tafel, ik lees voor wat er staat. Bij ‘mondelinge taal’ staat dat Bram voor ‘iets vertellen’ maar liefst 4 lachende gezichtjes heeft! Knap hoor! Voor ‘elkaar aankijken’ heeft Bram 3 lachende gezichtjes. Eigenlijk is bij dit kopje alles heel goed, behalve dan ‘een vraag beantwoorden’, want dat is maar twee lachende gezichtjes. Dat betekent: dit gaan/blijven we oefenen.

We gaan door: ‘Lezen’. Voor ‘eindletter horen’, ‘beginletter horen’ en ‘wat hoor je in het midden’ scoort Bram 2 lachende gezichtjes. En voor ‘je best doen’ maar liefst vier!

In Bram’s rapport  wordt aandacht gegeven aan ‘omgaan met anderen’ en ‘werkhouding’. Bram heeft ook rekenen, dat gaat nog niet geweldig. Juf schrijft er bii:’ je kent nu alle cijfers tot 20. Alleen de elf, twaalf en dertien zijn ingewikkeld, want daar hoor je niet een twee en drie’.

Bram moest dit jaar ook leren hoe hij zijn achternaam moet schrijven, voor insiders is duidelijk: dat is een forse opdracht! Hier een score tussen de twee en drie lachende gezichtjes. Op ‘je best doen’ heeft Bram de maximale score van vier lachende gezichtjes!

Bart en ik zijn oprecht heel erg trots op Bram en op zijn rapport. Wie had dat ooit gedacht? Wij, beiden hoog opgeleid, verslinders van boeken, dol op discussies waarin we elkaar met slimmigheidjes de loef afsteken: wij krijgen een zoon die niet kan lezen, niet kan klokkijken, geen sommetjes kan maken. Ik kon me eerder in mijn leven oprecht niet voorstellen dat je dan toch gelukkig kunt zijn.

En toch is dat zo, Bram is een gelukkige vent. En helemaal als hij net als zijn zusjes 5 euro scoort als ‘rapportengeld’, na zijn nadrukkelijke verzoek: ‘ik wil ook vijf! En dan als plat geld*!’.

*plat geld: papiergeld

Geen opmerkingen:

Een reactie posten