dinsdag 7 augustus 2012

Papiersnee


Hard werken, hoor!
 
Het is dinsdag. De kinderen hebben zomervakantie. Maar buiten lijkt het wel herfst. Op het programma stond vandaag eigenlijk een wandeling met de hondjes met een pannekoek na. Maar met dit hondenweer is dat alles zelfs aan onze hondjes niet besteed.

Ik kijk naar buiten, zucht en reserveer kaartjes voor de bioscoop. Bepaald geen zomerse activiteit, maar ook leuk. We gaan naar de film Brammetje Baas.

Bram heeft de film al gezien met opa. Volgens de berichten moest hij zo lachen dat alle popcorn over de vloer ging. Goed idee van opa was trouwens ook om samen met Bram na afloop een (alcoholvrij) biertje te gaan drinken. Echt een mannenuitje zo.

Brammetje Baas is een leuke film. Een ontroerend verhaal ook, over een slim jongetje dat wordt afgerekend op wat hij niet zo goed kan: stilzitten en meegaan in de schoolse discipline. Natuurlijk valt er veel te lachen en natuurlijk loopt het verhaal helemaal goed af.

Brammetje heeft thuis een plakboek waarin hij uitvindingen beschrijft die hij nuttig vindt. In een ander plakboek schrijft Brammetje interessante woorden en uitdrukkingen. Bijvoorbeeld ‘gecompliceerde beenbreuk’, als de meester een ongelukje heeft gehad.

Na afloop gaan we snel nog even naar de boekwinkel. Ik heb nog twee kadootjes nodig voor jarige vriendinnen. Ik kijk rond terwijl Eva Bram een beetje in de gaten houdt. Ik hoor hem enthousiast roepen dat hij een boek heeft gevonden ‘over de hele wereld’. Ik hoor Eva hem vragen het boek terug te leggen. Iets wat hij braaf doet.

Even later zie ik dat Bram geïnteresseerd rondloopt op de afdeling prentenboeken. Stiekem vind ik hem eigenlijk zo ontzettend schattig. Klein mensje in een grote verpakking.

Dan zie ik uit mijn ooghoeken dat Bram bij de kassa staat en in gesprek is met het winkelmeisje. Even later loopt hij achter haar aan en is verdwenen. Ik ga maar eens even poolshoogte nemen. ‘Bram heeft een papiersnee, mam.’ Eva moet lachen en zuchten tegelijkertijd. Ik flap eruit dat het niet gek is, een papiersnee in een winkel vol met papier. Mooi woord ook voor het boek van Brammetje Baas!

We vertrekken, Bram met een grote pleister over zijn zo goed als onzichtbare ‘papiersnee’.

Bij thuiskomst gaat Bram meteen aan de slag. Hij heeft namelijk bedacht dat hij K3 een brief gaat sturen. En dit keer niet via de gewone post, maar via flessenpost. Vanaf de boot naar Zweden heb ik namelijk een brief verstuurd aan Bram, in een flesje. Bram is er daarom van overtuigd dat dat kan: flessenpost.

Trouwens, de vader van Pippi Langkous verstuurt zijn brieven ook altijd zo. Dus!

Bram heeft een lege wijnfles gevonden. Die maken we schoon. Bram dicteert aan Eva de tekst van het briefje. Hij tekent het allemaal netjes over. We stoppen de brief in de fles. Ik schrijf op de fles: aan K3, België. En op de achterkant: afzender Bram.

Na het eten gaan we op weg om de brief te posten in de flessenpostbrievenbus. Dat is bij ons in een sloot in het bos. We nemen de honden mee, en wandelen er naar toe. Bram is erg zenuwachtig, hij rent telkens vooruit. Vlak voor het ‘moment supreme’ is er bij hem toch wat twijfel: kan dit eigenlijk wel? Maar uiteindelijk vertrouwen we de brief toe aan het water. Nu maar hopen dat hij aan komt!

Mijn Bram heeft wat Brammetje Baas ook heeft: veel fantasie en veel interesse in de wereld. Ingrediënten voor geluk en avontuur! 



Ode aan Anderskinderen:
Jochem Myjer: ik ben anders dan de rest: http://www.youtube.com/watch?v=33Ic1CtdLIY