Femke heeft een mop. ‘Er liggen twee bananen samen in bed. Zegt de één tegen de ander: lig eens recht!’.
We moeten allemaal lachen, Bram het hardst.
Bram houdt van grapjes maken. Daarom horen we De Mop de uren en dagen erna ongeveer honderd maal, in diverse varianten. (‘Liggen twee appels samen in bed. Zegt de één tegen de ander: lig eens recht!’ ‘Liggen twee mandarijnen….’ ‘Liggen twee broodtrommels…’’Liggen twee poesjes…’ ’Liggen twee tandenborstels…’).
De kracht van grappen ligt voor Bram in de herhaling, in de herkenbaarheid.
Zo leggen we altijd de nepdrol klaar als opa en oma langs komen met hun hond. En als opa dan komt ‘bekennen’ dat Ollie in de gang heeft gepoept, gaat Bram gierend onderuit.
We eten altijd onze eitjes netjes leeg, keren de lege schillen om in de dopjes en bieden het dan aan elkaar aan. Bram hangt snikkend van het lachen in zijn stoel als blijkt dat zo’n eitje LEEG is!
En Bram heeft een behoorlijk levensechte nepsigaar: daar komt hij regelmatig mee aan zetten, zogenaamd rokend. En natuurlijk spreken we hem dan bestraffend toe, en als het even mee zit, dan rolt hij letterlijk over de grond van het lachen.
Maar: als wij grapjes maken die hij niet kent, of elkaar een beetje plagen, dan wordt hij heel boos. En dat kan behoorlijk uit de hand lopen, hij gaat dan echt uit zijn plaat. We herkennen de signalen heel goed, maar het is en blijft altijd goed opletten. Want voor je het weet vliegt zijn bord of bestek door de keuken (of erger).
Snel roepen we dan: ‘BRAM, het is een GRAPJE’! Maar dat helpt lang niet altijd.
Tegenwoordig hebben we een heel effectieve nieuwe truuk: het gebaar van ‘grapje’: je haalt je rechterduim een paar keer van achter naar voren onder je kin. Daarbij zeg je: ‘grapje!
En dat werkt heel goed. Kunnen wij ook blijven lachen!
Bij Bram maken we gebruik van Totale Communicatie. Nederlands met ondersteunende gebaren is daar een voorbeeld van. Zie bijvoorbeeld voor uitleg en het gebaar van 'grapje':
Geen opmerkingen:
Een reactie posten