Intensief Begeleid

Het is al een aantal jaren geleden dat even na half vier de telefoon ging. Aan de lijn het afdelingshoofd van Bram’s school. Het gesprek verliep ongeveer als volgt:

Hij: ‘Ik bel u omdat er vanmiddag iets is misgegaan. Bram mocht uit de klas, iets halen uit de kantine. Maar hij was nogal opgewonden en heeft toen in de kantine een bezem gevonden. Met die bezem heeft hij op de terugweg tegen elke plaat van het systeemplafond een klap gegeven. En nu zijn er dus een behoorlijk aantal plafondplaten beschadigd geraakt.’

Ik: ‘………. ??????’

Hij: ‘Ik bel u om over de schade-afhandeling te praten.’

Ik: ‘……ja……ja……ja…..???’

In gedachten bereken ik ondertussen de afstand van kantine tot lokaal…..zeker 50 meter. Een plafondplaat is volgens mij zo’n 50 centimeter lang. Dus zitten er in 50 meter tenminste 100 van die platen. En per stap heeft Bram tenminste een keertje zo’n plaat geraakt. Misschien zijn er dus wel 100 platen beschadigd….

Wat zou zo’n plaat kosten? Vijftig euro? Vijftig euro maal 100 is 5000 euro!!! Ik hap naar adem…

Hij: ‘Bent u daar nog?’

Ik: ‘Ja, ja…… ik moet even op adem komen. Poeh!.....maar hoe KAN dit nou? Bram zit toch in een klas waarin hij Intensief Begeleid wordt?’

Hij: ‘Ja?’

Ik: ‘Natuurlijk kunnen we een gesprek aangaan over de schade, we zijn verzekerd, we handelen het graag netjes af. Maar het punt is dat Bram daar dus zonder begeleiding liep? Wat is er gebeurd?’

Tja, hierop heeft hij ook geen antwoord. En inderdaad, Bram zit in een klas met kinderen die intensief begeleid worden. Kinderen met aan de lopende band epilepsie, net als Bram. Kinderen met onvoorspelbaar gedrag, die hele gekke dingen doen. Zoals Bram dus.

Hij zal het uitzoeken en ons later die week bellen.

De volgende dag zijn Bart en ik voor iets anders op school. Bij binnenkomst staren we alletwee meteen naar het plafond. Zo te zien valt het allemaal erg mee. Bij verdere onderzoek zien we ook beschadigingen aan het plafond op plekken waar Bram niet langs is gekomen met zijn bezem.

Uiteindelijk loopt het allemaal met een sisser af.

Aan dit voorval moest ik terug denken toen ik de kerstkaart kreeg van Bram’s klas.

De juffen hadden een foto gemaakt van de kinderen in verkleedkleren. Er was één Wijze uit het Oosten (Tim in een sintpak), een kerstengeltje (Sofie), een Jozef en een Maria met kind (Bob en Lisa met een pop, die Anita genoemd dient te worden). Ook waren er twee herders, Bram en Jan. En precies één schaap, namelijk Marcello die niet op de foto wilde en er later op is gefotoshopt. Het schaap was op school door Bram met zorg afgemaakt, door er een plukje wol op te plakken.

Bram legt ons op zijn manier alles uit.

Ik kijk naar de foto en moet verschrikkelijk lachen.

Maar met bovenstaand voorval in gedachten toch het allermeest om het Intensief Begeleide schaap.



Sting: every breath you take: http://www.youtube.com/watch?v=OMOGaugKpzs