donderdag 29 maart 2012

Ondertussen in het Catshuis….




De sfeer in het hele land is gespannen, wat zal Geert straks te melden hebben? Vertrekt hij als verliezer, of gaat hij door onder het motto ‘het is maar een spelletje’?

Dan komt het eerste team bij het Catshuis aan. Sybrand en Maxime hebben er zin in!

Het tweede team, Mark en Stef, arriveert op de fiets. De sportieve jongens hebben voorafgaand aan deze marathonzitting zowel een frisse neus gehaald, als ook de noodzakelijke warming-up gedaan. Mark is in topconditie, en straalt als altijd zelfvertrouwen uit.

Tot slot arriveert het derde team, Geert en Fleur. Geert is als altijd weinig spraakzaam, Fleur loopt achter hem en lacht het publiek toe. Ook zij zegt weinig.

Al meer dan drie weken treffen de drie teams elkaar hier, achter gesloten deuren, met de gordijnen stijf dicht. Over de stand van zaken wordt geen enkele mededeling gedaan, zodat er over de uitslag alleen speculaties rondgaan.

Nu gaat de deur echt dicht, voor het hele land is het verder afwachten. Maar niet voor uw verslaggever, die tevens als koffiejuffrouw is verbonden aan het Catshuis. En in het landsbelang schetst zij hieronder wat er zich binnenkamers afspeelt….

Zodra de camera’s uit beeld zijn, kleden de deelnemers zich razendsnel om. De heren dragen nu gemakkelijke trainingspakken. Fleur trekt (in opdracht van Geert) een wat tuttig aandoend serveerstersuniformpje aan. Heur haar steekt ze op, en om haar heupen strikt Geert zelf een kanten schortje.

Nu gaat het gezelschap aan de ronde tafel zitten. Eerst wordt er met een grote dobbelsteen bepaald wie er het eerste mag. Wie een zes gooit mag een keuze maken uit de stapel oud-Hollandse spelletjes die op het dressoir te vinden is.

Mark gooit als eerste een zes. Hij kiest voor ‘spijkerpoepen’. Fleur zet een lege champagnefles neer, en bindt beurtelings bij de heren een touw om hun middel. Aan het touw zit een spijker en het is de bedoeling dat die spijker in de fles verdwijnt. Al snel zit de stemming er goed in, er wordt volop gelachen. Het is precies de sfeer die Mark zo graag ziet.

Om beurten gooien de heren met de dobbelsteen, wie een zes gooit mag kiezen.

Geert kiest voor zaklopen, en giert het uit als Maxime eerst, en daarna Mark, nogal pijnlijk ten val komt.

Maxime kiest voor ‘ezeltje prik’. Naar goed Rooms-Katholiek gebruik, gluurt hij stiekem om zijn blinddoek heen, en prikt op die manier de staart van het ezeltje precies op de juiste plek. Het is natuurlijk geen ‘fairplay’, maar binnen dit gezelschap worden wel meer zaken gedoogd.

Koekhappen, sjoelen, levend stratego, knikkeren, dobbelen: het komt allemaal aan bod. Fleur houdt de stand bij, de heren zijn onvermoeibaar.

Het enige spel dat niet op tafel komt, is het in opdracht van mevrouw Verbeet aangeschafte spel ‘mens-erger-je-niet’. Dit naar aanleiding van het debat waarin de irritatie tussen de heren nogal pijnlijk ‘en plein public’ werd geëtaleerd.

Na weken van dolle pret, was het gisteren opeens niet zo leuk meer. Geert stond op grote achterstand en had moeite zijn verlies te erkennen. Gelukkig heeft hij zich vandaag hernomen. Er valt immers geen tijd te verliezen.

Want op 30 april al moet er in Brussel een demonstratie ‘Oud-Hollandse spelletjes’ gegeven worden. Koninginnedag als innovatief exportproduct!








Geen opmerkingen:

Een reactie posten