Zo, de Goedheiligman is
sinds vannacht weer gevlogen. Letterlijk, hij waaide dit jaar zo, hoppa, van de
daken de stoomboot in.
Die is weg! Ben altijd
weer blij, want een bepaald iemand stuitert tussen aankomst en vertrek van de
sint door het leven.
Toch viel het dit jaar mee. Dit natuurlijk ook omdat Bram niet meer thuis woont, en omdat er op de dagbesteding en de woning bewust niet al te veel aandacht aan is geschonken. Maar vooral ook omdat wij de indruk hebben dat Bram echt een stapje heeft gemaakt in zijn ontwikkeling. ‘Oei, ik groei’ voor gevorderden, dus.
Zo kan het gebeuren dat Bram zelf helemaal niet vraagt om ‘schoenen zetten’. En bij de laatste schoenzetsessie tamelijk ongeïnteresseerd zijn schoen voor de haard stalt, er werktuigelijk een mandarijn in doet, en tijdens het weglopen ultrasnel ‘sinterklaaskapoentjegooiwatinmijnschoentje!’ roept.
Zo kan het gebeuren dat Bram
op de Cruquiushoeve Eva tegen het lijf loopt, verkleed als Piet, en dat hij dat
grote geheim niet vertelt aan de andere kinderen.
En zo kan het ook gebeuren dat wij zondag een enorm gezellige sintviering hebben met vijf pubers, vijf volwassenen en vijf honden. Iedereen heeft zijn best gedaan, ook Bram. Hij heeft voor zijn nichtje een zak met friet gemaakt, met maar een piepklein beetje hulp. Zij werkt in een halalsnackbar, vandaar.
Bram heeft zich goed voorbereid. Hij zit al vroeg klaar op de bank, in zijn zelfgekozen (en door mij afgekeurde) kleding. In zijn hand zijn verlanglijst. Daarop een viertal plaatjes geknipt uit de Intertoysgids. Voor alle zekerheid bespreken we nog even dat het dus gaat om EEN kadootje, en niet vier.
Bram krijgt al snel zijn surprise. Van opa. Eerst haalt Bram een levensgevaarlijke zaag tevoorschijn en daarna komt er een pop van Josje van K3 uit de doos.
De opdracht aan Bram is om als een goochelaar met de zaag Josje door te zagen.
Ik had verwacht dat Bram niet zou luisteren, met alle gevolgen vandien (zagen in de bank/hand/arm/been/opa), maar hij luistert wel.
Bram zaagt gierend van de lach (alleen) Josje in twee stukken.
Ik had verwacht dat Bram de
zaag niet zou willen afstaan, met alle gevolgen vandien (vechten om de zaag,
met als gevolg zagen in bank/hand/arm/been/opa).
Maar nee hoor, Bram geeft de zaag keurig terug aan opa.
Uiteindelijk krijgt Bram een
nieuwe koptelefoon. Op zich een goed kado. Alleen jammer dat de koptelefoon
zwart is. In de Intertoysgids staat een rose uitvoering. Dus.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten