dinsdag 19 april 2011

Morgenstond


Morgenstond heeft goud in de mond. Leuke uitdrukking!

Hier had de morgenstond niet alleen goud in de mond,  er gebeurde veel en veel meer op deze representatieve ochtend in Huize B. te H.

6.23: in de babyfoon hoor ik Bram raar ademhalen, een tonisch-clonische aanval. Bart stommelt slaapdronken naar beneden om poolshoogte te gaan nemen. Als Bram een beetje is bijgekomen, krijgt hij alvast zijn lorazepam in zijn wang, hopen dat Bram daardoor makkelijker bijtrekt.

6.50: de wekker gaat, Bart gaat de badkamer in, ik zorg voor het ontbijt, en voor Bram’s lunch. Bart kleedt Bram aan, die nogal eens van de wereld is, maar tussendoor helder.

7.15: Bart ondersteunt Bram naar de tafel, zet hem vast in zijn hesje in zijn stoel aan tafel en doet zijn slab om.

De kom met yoghurt en muesli wordt klaargemaakt, en Bram mag zelf proberen te eten. Hij trekt al weer aardig bij, maar toch belandt zijn hele hand tijdens een aanval in de yoghurt.

7.30: Bram zit op zijn praatstoel, hij vertelt over de komende paasbrunch op school. “Enne dan komen de pappa’s en de mamma’s. Enne dan gaanne we eerst gezellig wat drinken. En dan gaanne we paasbingo doen. Enne dan gaanne we met de pappa’s en mamma’s gezellig iets eten’. Bram glimt, hij heeft er zo'n zin in!

De juffen hebben het programma helder op het netvlies gekregen, heel belangrijk, want voorspelbaarheid is het voornaamste ingrediënt om Bram’s gedrag te sturen.

Dan informeer ik (stom!!) naar de beloofde foto-reportage van juf Marieke, die net terug is uit Zuid-Afrika. Juf Gerda had het daar over gehad…..dat kon dan mooi op het nieuwe digi-bord.

Nu raakt Bram in de war! Dat stond niet in het draaiboek dat hij zojuist heeft voorgedragen. Ik probeer snel mijn fout te herstellen, maar het is al te laat. ‘Datte heeft juuf niet gezegd! Gaanne we nog foto’s kijken!?’ Bram’s stem gaat de lucht in, de paniek staat in zijn ogen…. Gelukkig kalmeert hij snel.

7.40: ik verdwijn naar de badkamer voor het ochtendritueel.

8.00: gestamp van grote semi-orthopedische schoenen in de gang, de voordeur gaat open, Femke schreeuwt, Bram schreeuwt, daarna even niets….dan de bas van Bart…

Ik snel naar beneden. Voor de deur staat een andere taxibus dan normaal. Met een andere chauffeur. En Bram heeft de deur van de taxi opengedaan en de chauffeur geslagen en gestompt!

Vaste chauffeur Meike heeft een vrije dag, ze is jarig vandaag. Dat heeft ze gisterochtend aan Bram uitgelegd, en gistermiddag nog een keer. En wij hebben het ook besproken met hem. Maar klaarblijkelijk is het toch te spannend.

Bram zit al in de bus, hij kijkt beteuterd. Bart praat me snel bij, de onfortuinlijke chauffeur heeft het Bram al weer vergeven (poeh…).

We zwaaien de bus uit, ik kijk naar Bart, die er wat ‘angeheitert’ uitziet en informeer of hij óók last heeft van soppende oksels.

Dan schieten we in de lach, en roepen in koor ons huiscredo: ‘het is in elk geval niet saai!’.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten