Mijn hart doet nu al zeer. En: ik heb er ook zo’n zin in!
Ik voel me blij en verdrietig tegelijkertijd. We hebben namelijk het plan opgevat om deze zomer 2 weken te gaan kamperen zonder Bram. En dat roept bij mij heel tegenstrijdige gevoelens op.
Het lijkt me heerlijk om even helemaal ‘gewoon’ te kunnen zijn, letterlijk en figuurlijk zonder al die bagage op stap te gaan. En ik gun het de meiden ook zo, even hun ouders helemaal alleen voor zichzelf. Geen bekijks onderweg. Geen broertje met continu aanvallen. Niet aan tafel met een jongeman die in zijn eten kwijlt (dat vinden ze heel vies). Een vakantie te hebben zoals ik me dat ook van vroeger herinner.
Maar ja: we zijn dan niet compleet. Wat zal ik hem missen! En hij ons…..
Gelukkig willen opa en oma hem een aantal dagen ‘opvangen’. En de eerste week heeft Bram gewoon nog school, Eva heeft al vrij en we gaan schoolvrij vragen voor Femke.
Bart zegt dat hij het niet zielig vindt. En dat zo’n vakantie voor Bram heel stressvol is. En dat de meiden het zo verdienen, even hun ouders helemaal alleen voor zichzelf. Geen bekijks onderweg. Geen broertje met continu aanvallen. Niet aan tafel met een jongeman die in zijn eten kwijlt (dat vinden ze heel vies). Een vakantie te hebben zoals hij zich dat van vroeger herinnert.
Allemaal waar.
Maar ja….
Gelukkig duurt het nog even, want deze moeder moet eerst even een flink schuldgevoel bij zichzelf wegpoetsen…..
Hey Maaike,
BeantwoordenVerwijderenHoe herkenbaar, wij zijn twee jaar geleden een week weggeweest zonder Daan en wat heb ik gehuild toen wij hem bij opa en oma achter lieten, maar wat was ik ook ineens een andere mama voor Gijs en Juul, eindelijk eens die ontspannen moeder, die niet zo loopt te stressen, omdat daan het weer op zijn heupen had. Onze beslissing is destijds ook in februari genomen, meteen een camping geboekt, dan konden we niet meer terug, maar hoe dichterbij de vakantie kwam, hoe meer verdriet en twijfels er bij mij kwamen. Mijn Bart zag dat toch ook anders en had er in mijn ogen minder moeite mee, hij is dan ook wat nuchterder. maar uiteindelijk was het wel een goede beslissing op dat moment en is het een vakantie waar we ook heel veel energie hebben opgedaan.
By the way, leuk om je eens op de foto te zien, deze met Bram, maar ook die in het interview in Lotje en Co. Leuk om te lezen!!
groetjes Claudia
Zuster,
BeantwoordenVerwijderenIk kan me voorstellen dat je je er schuldig over voelt, want hoe je het wendt of keert: Je bent Brams moeder, maar je bent ook de moeder van Eva en Femke en de vrouw van Bart.
En soms moet je een keuze maken en kies je voor jezelf. Voor Bram wordt goed gezorgd, daar twijfel ik niet aan!
Maar ga vast een beetje voorpret beleven aan deze vakantie. Je verdient het zo om even Maaike, vrouw en moeder in de "Gewone Wereld" te zijn!
Kusje zusje