Handicap

Bart en ik zien een aflevering van ‘De rechtbank’.

Voor de rechter zitten een man en een vrouw. Zij zijn gescheiden, maar voor altijd met elkaar verbonden, omdat ze samen de ouders zijn van 2 kinderen. De rechter moet zich buigen over de omgangsregeling van de kinderen met hun vader.

De rechter lijkt mij een aardige man. Hij probeert geduldig een oplossing te vinden. En dat is niet makkelijk want moeder wil eigenlijk niet.

De rechter oppert of het niet mogelijk is dat vader de kinderen in gezelschap van een onafhankelijke derde ziet, bijvoorbeeld bij die persoon thuis. Daar heeft vader een goed idee: Margje! De vroegere oppas. Die zoveel op de kinderen heeft gepast!

Moeder beaamt dat: Ja, Margje heeft veel op de kinderen gepast.

Maar dan valt er een stilte, je hóórt moeder bijna nadenken. Dít wil ze helemaal niet…. Gelukkig heeft ze snel een reden waarom dit niet De Oplossing kan zijn. Snel zegt ze: ‘Maar Margje heeft wel een handicap!’.

De rechter zucht onhoorbaar, maar duidelijk zichtbaar…. Of mevrouw even wil toelichten welke handicap Margje dan heeft?

‘Nou, ze is dyslectisch en ze trekt met een been’.

Tja……