Het is vast een bekend fenomeen: je ziet iemand in een film of Tv-programma, of gewoon ‘in het echt’: en je denkt: zo wil ik ook wel zijn!
Droom:
Als moeder zou ik bijvoorbeeld die filmmoeder uit de Daltons willen zijn.
Stel je voor: een oud huis, met van die brede raamkozijnen. In zo’n raamkozijn zit moeder Dalton met de krant. Zij leest die krant volkomen op haar gemak en kijkt niet op of om als haar kinderen, allemaal zoons, met vieze regenlaarzen door de kamer lopen, zelf snoep pakken of een eitje bakken. De kinderen zien er altijd een beetje smoezelig uit, en hebben kleren aan die te klein zijn. De kinderkamers zijn een enorme bende. Maar moeder let daar niet op, want moeder is Volkomen Ontspannen.
Nu de Werkelijkheid:
Achter onze voordeur liggen maar liefst 2 matten. Het is Ten Strengste Verboden om met schoeisel het huis te betreden. Wie dat toch probeert ontmoet in het gunstigste geval een Fronsende Blik en in het ergste geval, euh, nou ja, Erger….
Zelf een eitje bakken is uitgesloten, en het snoep is geteld. Kleding wordt geïnspecteerd op vlekken. Kamers dienen elke week te worden opgeruimd, volgens de daartoe schriftelijke vastgelegde (en in de kledingkast opgehangen) richtlijnen. Wasgoed moet in de wasmand en de prullenbakken geleegd.
Tja, zoals Willem Elsschot al schreef:
‘tussen droom en daad staan wetten in de weg en praktische bezwaren’. Ik zou daar aan willen toevoegen: alsmede karaktereigenschappen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten