dinsdag 29 november 2011

Als hij wist hoe zeer wij wachten



‘Ja gewis, dan kwam hij wel’, zingen we allemaal.

Voor de openhaard staan drie schoenen, eentje maat 35, eentje maat 38 en eentje maat 42. Wij zitten op de bank, we moeten van Bram ‘normaal’ op de bank zitten en kijken dientengevolge niet naar de open haard en ook niet naar de schoenen.

Bram is al weken helemaal hoteldebotel. Het sintgebeuren raakt een gevoelige snaar bij hem en hij is met regelmaat over de rode van de stress. Bart en ik zullen blij zijn als de Goedheiligman (inclusief stoomboot, pakjesboot, grote boek, paard en pieten) het zeegat uitstoomt. Nog zes nachtjes slapen!

Dat Bram vandaag zijn schoen mag zetten, is te danken aan de zes zonnetjes die hij heeft verdiend door zich netjes te gedragen. Met name de ochtenden zijn vreselijk momenteel.

Afgelopen maandag wilde meneer niet uit bed komen, en toen niet eten. De yoghurt met muesli vloog door de keuken. Daarna moest zijn surprise opeens vandaag mee naar school, want dat had ‘juuf’ gezegd. En toen ik meende dat er nog een extra plakbandje moest worden aangebracht op die surprise waren de rapen helemaal gaar….meneer ontplofte nu totaal. Om 8.15 zette ik hem (zelf nog in pyama) in de taxi….poeh!

Al enige jaren geleden hebben we Bram verteld dat de sint niet bestaat. Dat was lastig. Maar wij dachten dat het hem misschien zou helpen, deze wetenschap. Dat is niet het geval. En als we hem zouden vertellen dat het allemaal een grapje van ons is, dat de sint toch wel bestaat, dan zou hem dat heel goed uitkomen.

Bart heeft ooit voor Sint gespeeld op het logeerhuis. Daarom is Bram er nu overtuigd dat Sinterklaas eigenlijk pappa is. En dan krijg je zo'n gesprek:
Bart: 'Als je op straat een sint ziet, Bram, wie is dat dan?'
Bram: 'Pappa'.
Bart: 'En als ik dan naast jou sta, wie is het dan?'
Antwoord Bram: ‘Een hulpsinterklaas.’

Meteen na het zingen springt Bram op, en rent naar zijn bed. Hij wil meteen gaan slapen, dan is het ‘eerder morgen.’

En terwijl hij zijn helm afzet, bestelt hij nog een glaasje water en ‘de brandweerkazerne van playmobil in mijn schoen, graag.’


 




 

Geen opmerkingen:

Een reactie posten