Ik had heel even een nieuw rolmodel: Nigella Lawson!
De afgelopen paar dagen hield ik noodgedwongen het bed en zodoende zag ik een aflevering waarin de Engelse Nigella Lawson haar kookkunsten demonstreert. In ‘mijn’ aflevering zag ik het volgende:
Nigella staat in de keuken. Zij is een prachtige brunette, keurig figuur, gekleed in een wollen truitje en rok. Nigella gaat voor haar kindertjes ontbijt maken: pancakes en muffins. De kindertjes zelf zitten braaf voor de TV.
Nigella danst als een ballerina door haar keuken. Met de ene hand pakt ze een beeldig koperen pannetje van het al even beeldige rek boven haar prachtige aanrecht. In een soepele beweging giet ze de melk in de pan. En meteen gaan daar twee eitjes bij, de schillen gooit ze met een zwier in de gootsteen. In een oogwenk staat het beslag klaar.
Nu de muffins: natuurlijk heeft Nigella de ‘mise en place’ al gereed: alle ingredienten staan al klaar. En wat toch nog afgemeten of afgewogen moet worden wordt met een maatlepel uit een beeldige pot geschept, die dan met een charmant gebaar weer op zijn plek wordt gezet.
Binnen korte tijd staan de muffins in de oven.
Daarna kleedt Nigella zich aan (ik had niet gezien dat ze klaarblijkelijk nog in haar slaapoutfit liep). Nigella duikt in haar ongelooflijk slordige kledingkast, en trekt daaruit nonchalant een set prachtige kleren te voorschijn.
Nu bakt Nigella de pancakes. Uiteraard worden die (losjes uit de hand) keurig rond, en mooi bruin. Nigella en haar brave kinderen gaan eten.
Na het eten gaat Nigella, volgens eigen zeggen, pas echt aan de slag. Zij gaat namelijk ‘kuchen’ maken. Ze kondigt aan dat ze daarom een schort voor doet. En inderdaad, om haar bevallige heupjes wordt een piepklein schortje gebonden.
Als ik echt aan de slag ga in de keuken, doe ik een rubberen voorschoot aan, zo eentje die mensen op de visafslag dragen. En lieslaarzen: dan blijf ik tenminste schoon. Maar Nigella heeft klaarblijkelijk genoeg aan een piepklein schortje om haar heupen om haar lamswollen truitje (inclusief pronte boezem) te beschermen.
De beelden van Nigella zijn leuk, maar haar teksten zijn nog veel en veel leuker. Al knedend verklaart ze met gesloten ogen: ‘Mmmmmmmmm, I love this texture!’. En als het deeg begint te rijzen, vraagt ze of wij ook zo genieten nu we het deeg ‘zo tot leven zien komen.’ Zet er ander beeldmateriaal bij, en het programma is opeens niet meer geschikt voor alle leeftijden.
Als de ‘kuchen’ klaar is, staat de keuken opeens vol met vriendinnen (allemaal slank) die enorme stukken van de taart naar binnen werken.
Een half uur lang zwijmel ik weg in het leven van Nigella.
Totdat het eindshot komt: daarin zien we hoe Nigella in het donker een enorme stapel pancakes overgiet met maple sirop. In één klap is de illusie weg: want zo’n figuur en die stapel pancakes, dat gaat niet samen!
Dus: Nigella is nep! Maar wel heel erg leuk!
heerlijk recept:
Geen opmerkingen:
Een reactie posten