Transitie

Zojuist was de transitie van 2012 naar 2013. Dat zal niemand zijn ontgaan. Enigszins aan de late kant, maar welgemeend alsnog de allerbeste wensen! Dat 2013 maar een fijn, gezellig, warm en vooral saai jaar mag worden!

Voor ons gezin was 2012 ondanks alle voornemens van onze kant géén saai jaar. Er waren erg leuke dingen (de wensdag van Bram in maart, de ‘lintjesregen’ in april, vakanties, verjaardagen, en ons eigen grote feest in september). En er waren minder leuke dingen, zoals Bram die vrijwel het gehele jaar letterlijk geen pap kon zeggen van alle aanvallen, en zeer aangrijpende gebeurtenissen met andere kinderen uit Andersland.

En nu is het alweer 2013. Het jaar waarin Bram 18 jaar wordt en dus (?)  volwassen. Is dit bij gewone kinderen al een hele stap met de nodige nieuwe uitdagingen (rijbewijs, voor het eerst stemmen), voor de inwonertjes van Andersland en hun ouders is dit een reuzesprong. Een reuzesprong over een hele stapel formulieren, wel te verstaan.

Van mijn lieve Anderslandvriendinnen ontving ik al enige tijd geleden een ‘to-do-lijst’. Daarop zaken als: een rekening openen. Wajonguitkering aanvragen, zorgtoeslag aanvragen. Een eigen zorgverzekering. O, een aansprakelijkheisverzekering. En dan nog een juridisch traject inzetten, omdat Bram natuurlijk niet voor zichzelf kan zorgen, dus ofwel onder curatele stelling, ofwel bewindvoering en mentorschap.

Waar ik niet eerder over had nagedacht, is dat er met het bereiken van de 18jarige leeftijd ook in medisch opzicht dingen veranderen. Officieel moeten we bij Bram voortaan terecht bij een neuroloog voor volwassenen, in plaats van bij de kinderneuroloog. En bij de AVGarts in plaats van de kinderarts. En bij opnames hoort hij niet langer vanzelfsprekend op de kinderafdeling. Gelukkig kan Bram voorlopig bij zijn eigen neuroloog blijven, en ik besluit de medische toestanden verder maar even te parkeren.

Voor al deze veranderingen bij het volwassen worden in Andersland blijkt zelfs een woord te bestaan: transitie.

Al een tijdje zijn Bart en ik dus bezig met de transitie van Bram. Eén van ons wat enthousiaster dan de ander, zoals bijgaand gesprekje illustreert.

Maaike: ‘Nu Bram volwassen wordt, wil ik graag dat we de papierwinkel samen gaan doen, jij moet ook weten hoe dit allemaal werkt.’

Bart: ‘Maar Maaike…..(zwoele stilte)…..jij bent zo VERSCHRIKKELIJK goed in formulieren invullen!’

Maaike: ‘Ja, mijn r**t.’

En dus zitten we allebei achter de laptop, aan de studie. Eerst de rechtbank bellen over dat curatelegedoe, want dat lijkt ons het beste, curatele. Het is het zwaarste middel maar als je het nodig hebt, dan moet je een zo stevig mogelijke positie hebben. Eerst maar eens vragen hoe lang dit allemaal duurt. Helaas kan niemand van de rechtbank ons dat vertellen, maar een medemoeder gelukkig wel. Zij levert ook de tekst aan die de behandelend arts in zijn verklaring moet neerzetten.

Nu nog dat formulier (www.rijksoverheid.nl) en de bijlagen aanleveren. Zoals van ons ieder een ‘bereidverklaring’ (down te loaden van www.rechtspraak.nl). En een uittreksel uit de gemeentelijke GBA, die weer aan te vragen is met Bram’s DigiD.

O, DigiD: eerst aanvragen, via website www.digid.nl, duurt 5 werkdagen.

Dan maar eerst een nieuwe rekening openen. Bart en ik gaan naar het kantoor van onze bank. We treffen een aardige jonge vrouw. Nu ontstaat er een probleem want Bram is boven de 14 jaar en moet dus eigenlijk zelf tekenen. Maar dat slaat nergens op, hij kan zijn naam schrijven, maar dat is dan ook echt alles. Uiteindelijk, na een uur bellen (zij) en wachten (wij), is alles geregeld. 

Als de DigiD binnen is, kunnen we het uittreksel voor de curatele bij de gemeente aanvragen. Ik log in, en zie dat er maar liefst vier verschillende basisuittreksels zijn:

•           Basisuittreksel met voornaam, achternaam, geboortedatum, geboorteplaats en huidig adres

•           Basisuittreksel met Burgerservice nummer

•           Basisuittreksel met Burgerservice nummer en burgerlijke staat

•           Basisuittreksel met Burgerservice nummer en oudergegevens

Welke moet het wezen? Ik google op ‘curatele uittreksel GBA’, en kan het antwoord niet vinden. 

Ik roep Bart erbij, die meteen geïrriteerd ‘doe dan maar de bovenste….’ roept.

Als dit uittreksel volgende week binnen is, en de brief van de behandelaar, dan kan dit pakketje op de bus.

De Wajonguitkering is inmiddels aangevraagd. Het formulier (www.uwv.nl) is ingevuld. Ik heb er een begeleidend schrijven aan toe gevoegd, plus een selectie van de brieven die er in het recente verleden over Bram geschreven zijn door kinderneuroloog, kinderpsychiater en neuropsycholoog.

Het lijstje van de transitie is nog lang niet af. En bij al die formulieren horen vervolgstappen. Zoals een zitting bij de rechtbank, en een bezoek aan het UWV, en misschien zelfs aan een keuringsarts. Dat maakt het toch allemaal spannend. Vind ik. Want stel je voor dat je een goochemerd treft, die meent dat Bram eigenlijk best geschikt is voor de arbeidsmarkt. Of dat hij helemaal geen curator nodig heeft. Of dat geen zorgverzekering hem wil hebben (‘Tja, mevrouw, wij gaan toch zeker geen brandend huis verzekeren!’)

Bart moet als echte vent ontzettend lachen om dit soort hersenspinsels, en meldt ‘we pass that bridge when we get there!’

Ook moeten we in februari aan de slag voor Bram’s herindicatie voor de AWBZ, gelukkig worden we daarbij geholpen door de instelling. Dat is erg prettig.

Voorlopig is 2013 dus niet echt saai. Maar ja…..

Psssst…..wat wel saai is, is Bram’s epilepsie momenteel. U ziet het: hele kleine lettertjes, zodat het lot het niet ziet.

Queen I am going slighty mad: http://www.youtube.com/watch?v=hn4k6TE-C4Y