Wat een jaar was 2013! Het
jaar waarin Bram uit huis is gegaan, en wij moesten leren hem ‘anders vast te
houden’. Van loslaten is bij een kind als Bram geen sprake. Moeilijk is het
wel, maar dat het met hem goed gaat maakt het makkelijker. Tegelijkertijd is
het ‘goed’, het was tijd om een nieuwe balans te zoeken.
Loslaten en anders
vasthouden waren in het afgelopen jaar belangrijke thema’s. Niet alleen bij ons
maar ook bij veel van onze vrienden en familie.
Als je moet loslaten, wat
het ook is: je werk, je geliefde, je kind, je gezondheid…..wat is het dan
belangrijk dat er anderen zijn die jou vasthouden, die er voor je zijn, die
zorgen dat je je geborgen weet, die zorgen dat je zachter valt dan je zonder
hen had gedaan. Die er op toe zien, dat je ook weer op staat. Mensen die je
laten inzien dat het leven mooi kan zijn, zelfs als alles er opeens anders uit
lijkt te zien.
Ook ik heb in de afgelopen jaren geleerd, hoe belangrijk het is, dat er mensen zijn die je vasthouden, als dat nodig is. Hoe belangrijk het is dat er mensen zijn, die je vleugels geven, als het daar de tijd voor is. Daar ben ik hen zeer dankbaar voor.
Daarom is dit mijn wens
voor ieder van jullie voor 2014: dat er altijd mensen zullen zijn, die jou
vasthouden als het moet, en je weer loslaten, jou in vertrouwen op je eigen
vleugels laten gaan, als dat kan.
Ik wens jullie een warm,
liefdevol, en zo gezond mogelijk nieuwjaar toe!
Solomon Burke en De Dijk: Hold on tight: http://www.youtube.com/watch?v=82qoXb8Y_BE
Wat is dit toch weer mooi gezegd! Ik wens jullie het komende jaar heel veel goeds.
BeantwoordenVerwijderen