Tandarts

Dinsdag is het weer tijd voor onze periodieke controle bij de tandarts. Ik maak altijd een ‘gezinsafspraak’, gaan we gezellig met zijn vijfjes naar tandarts Dirksen hier ten stede. Aan ‘t eind van de middag, zodat Bart na zijn werk kan aanschuiven.

Bram komt om vier uur thuis met de taxi, Femke was al thuis, Eva komt direct uit school naar de tandarts. We hebben voldoende tijd, maar toch hebben we natuurlijk haast als we moeten vertrekken. Bram poetsen, plassen, schoenen weer aan. En o ja, nu nog even mijn eigen tanden poetsen.

Haast haast, ren ren…..uiteindelijk ploffen we precies op tijd neer op de stoelen in de wachtkamer. Bram ontfermt zich ongevraagd over een grote pot met van die leuke kleine tubetjes tandpasta erin. Ik preek, smeek en dreig, Bram legt alles netjes terug.

Dan mogen we binnen komen. Ik mag van Bram als eerste. Femke en hij zitten keurig op de krukjes in de spreekkamer te wachten. Bart stommelt binnen, en even later Eva.

De tandarts kijkt gefronst naar mijn tanden. Hij port, prikt, en dan heeft hij beet. Met zijn haakje heeft hij iets onbestemds tussen mijn tanden uit gevist.

Het haakje met de oogst eraan bungelt beschuldigend tussen ons in. Tandarts spreekt mij streng toe, ik mompel vanuit mijn ongemakkelijke positie iets over haast, tanden Bram, sorry, anders altijd en eigenlijk nooit.

Ik heb geen gaatjes, maar wel tandsteen en krijg meteen een grote beurt. Ook moeten er foto’s gemaakt worden, meldt de tandarts.

Dan is Bram aan de beurt. Hij gaat braaf liggen en opent zijn mond. Tandarts port, prikt en humt dan goedkeurend. “Dat gebit ziet er echt prima uit!, zegt hij.

Bart kijkt trots. Het poetsen van het gebit van Bram is een taak die hij met heel veel inzet op zich heeft genomen. Bram wordt twee keer per dag supergeduldig met de electrische borstel gepoetst. Ondanks verzet, aanvallen. Bart roept dan ‘zeg IEIEIE, Bram’, of ‘ zeg AAAAA’, of ‘OOOO’.

Het resultaat mag er zijn. Een keurige rij witte gezonde tanden en kiezen, onder en boven.

‘Meneer zou u óók moeten poetsen, mevrouw!’, zegt de tandarts.

Ik zie het meteen voor me. Bart en ik in de badkamer, hij met de electrische borstel, en ik met geopende mond. En dan van ‘IEIEIEIE’, ‘OOOOO’en ‘AAAAA’.

Ik flap eruit:’Nou, na twintig jaar huwelijk zijn we wel toe aan iets nieuws!’

Bart grinnikt. Tandarts wordt rood achter zijn mondstukje.

Nu ik op dreef ben, voeg ik er meteen aan toe ‘maar dan wil ik wel een nieuw borsteltje, Bart!’

Tandarts wordt nog roder, assistente moet lachen, Eva en Femke zakken diep weg in hun truitjes, en maken sissende geluiden. Bram vindt het heel grappig.

Als iedereen geweest is, moet ik nog even blijven zitten. Vanwege die foto’s.

Ik blijf alleen achter met de assistente. Ik bijt mijn tandvlees kapot aan de veel te grote plaatjes.


Vrolijk toepasselijk wijsje: https://www.youtube.com/watch?v=g0EwL8SMfdg