Maandag 12 maart is het zover: de dag waarop de Doe
een wensstichting Bram (en ons hele gezin) meeneemt voor een dag vol
verrassingen. Al vroeg staan we klaar en als om 7.45 een indrukwekkende
verlengde limousine met chauffeur voorrijdt, kunnen we meteen instappen!
Wenshalers
Een paar maanden daarvoor
kregen we bezoek. De ‘wenshalers’ van de stichting kwamen met Bram praten om te
ontdekken wat zijn grote wens was. Bram was eerst heel verlegen, hij lag onder
zijn dekbed in bed. Maar na een tijdje ontdooide hij en kwam hij er bij zitten.
En meteen flapte hij zijn wens er uit: een boomhut in de tuin. Al jaren is Bram
zelf aan het timmeren, maar een echte boomhut is heel moeilijk te maken. De
wenshalers doen hun werk heel goed en krijgen heel veel informatie uit Bram. Met
al die informatie is Madelon van de stichting aan de slag gegaan en zij heeft
een geweldige dag voor Bram georganiseerd.
Stroopwafels
Als we de straat uitrijden,
blijft Marjan in ons huis achter. Madelon rijdt met Bertine in haar eigen auto
achter ons aan. Wij kijken onze ogen uit in de limousine: kristallen glazen,
kinderchampagne, blikjes fris, Tv-schermpjes, allemaal lichtjes, en zakjes K3
snoep. Madelon heeft ons verteld wat we als eerste gaan doen: stroopwafels bakken.
En inderdaad, nog voor het
negen uur is stopt de limousine op de markt in Gouda. In een klein zijstraatje
is een stroopwafelbakker. Als we binnenkomen, worden we hartelijk ontvangen en
krijgen we uitleg over de bakkerij. Indrukwekkend vind ik dat er in tamelijk
eenvoudige omstandigheden maar liefst 5 miljoen stroopwafels worden gebakken
per jaar.
Bram vindt de uitleg iets
minder interessant, maar al snel worden we aan het werk gezet. We gaan zelf
wafels bakken. Bram mag eerst. De bakker is heel geduldig en spreekt Bram
precies op de juiste wijze aan. Bram mag zelf het deeg in het ijzer doen, en de
hete wafel met een scherp mes opensnijden. Stroop erop, aandrukken en de eerste
stroopwafel is klaar. Bram is nog steeds een beetje verlegen. Hij pakt zijn
wafel en loopt naar het restaurantgedeelte. En daar eet hij genietend zijn
wafel op. Ik vind het een bijzonder moment. Bram heeft immers in totaal zeven
jaar het ketogeen dieet gevolgd, en iets snoepen was er toen niet bij. Stroopwafels
zijn Bram’s allerliefste koeken, en het moet gezegd: zo lekker als hier proef
je ze niet vaak.
Bram mag nog vijf wafels
bakken, die nemen we mee naar huis.
Dieren in alle soorten en maten
Na de koffie gaan we verder,
nu gaat de tocht naar Amelisweerd. Bij het fort Rhijnauwe stopt de reis
voorlopig. Inmiddels is de zon doorgebroken, we hebben prachtig weer! Wat een
geluk. Op een grasveld zien we twee tafels staan. Op de tafels staan allemaal
kooien met dieren: eendjes, kippen, cavia’s, konijnen, een papagaaitje, een
schildpad, een stinkdier en in een klein teiltje zelfs een echte beverrat. We
mogen alle dieren aaien, en al snel hebben we allemaal een dier in onze hand of
op schoot. Ook lopen er al vlug allemaal dieren los, zoals de kippen, de
loopeend en de schildpad. Deze dieren zijn gewend aan knuffelen, hun baasje
gaat met hen instellingen voor gehandicaptenzorg af. Ook hij weet precies de
juiste toon te treffen bij Bram.
Inmiddels is Bram echt
helemaal ontdooid, hij geniet zichtbaar van alle dieren. Bram is echt een dierenvriend,
we hebben thuis dieren, maar hij komt ook erg graag op de kinderboerderij en op
de manege.
Nadat we alle dieren met veren en haren hebben geaaid, blijkt er nog
een verrassing te zijn…..er zijn ook heel spannende dieren meegekomen, dieren
die ik zelf wat minder aaibaar vind. Nu komen de slangen te voorschijn. Een
kleintje maar ook een hele grote python! Bram en pappa hebben de python op hun
schouder. Ook leren we dat deze slang met gemak een hertje op kan eten, daarna
heeft hij drie weken geen honger meer.
Ook komt er een heel schattig
kaaimannetje te voorschijn, hij is in opleiding tot knuffelkaaiman en zal
straks meer dan twee meter lang zijn. Op dit moment is het beestje 20 cm lang, zit hij de hele
tijd met zijn bek wagenwijd open, en ziet het er vooral grappig uit.
Pannenkoek
Als we afscheid hebben
genomen van de dieren, is het tijd voor de lunch. Dat is een heerlijke pannenkoek
in het theehuis. Het smaakt ons prima. Bram heeft een pannenkoek met spek en
kaas, en hij eet zijn buikje rond. Daarna wordt de reis weer voortgezet in onze
luxe auto, met reuze aardige chauffeur. Bram is heel erg moe, maar niet
getreurd: schoenen uit, en even lekker slapen op de grote bank. Bram slaapt een
vol uur, en is precies op tijd wakker. De reis heeft ons nu naar Rijswijk ge
bracht, en daar worden we bij een timmerclub afgezet. Hier staan weer twee heel
aardige mensen op ons te wachten. Femke en Eva maken een vogelhuisje en Bram
een gereedschapbak. Het resultaat ziet er geweldig leuk uit.
Brand!
Nog steeds is de koek niet
op, al gaat de reis nu wel richting onze eigen woonplaats, Hoofddorp. We worden
afgezet bij de brandweerkazerne, en daar opgewacht door alle aanwezige
brandweermannen. Al snel heeft Bram echte brandweermannenkleding aan, en zit
hij samen met zijn zusjes in de hoogwerker van de brandweer.
En daarna worden
we allemaal in een brandweerwagen gezet, en met loeiende sirene om het gebouw
gereden. Daarna mag Bram een pop ‘redden’ uit een auto. Eerst even de deur
eruit knippen, en dan de pop er uit halen. Als dat klaar is, slaan opeens de
vlammen uit de auto. Maar daar weet brandweerman Bram wel raad mee: samen met
een echte brandweerman mag hij de auto met schuim blussen. Femke en Eva mogen
alles met water weer schoonspuiten.
Dan nog een rondleiding door
de kazerne, en dan….dan staan er twee politieagenten met motoren klaar. Bram
mag nog even op een motor zitten, maar daarna is het echt tijd om naar huis te
gaan. Wij zitten in een brandweerauto, en rijden met gillende sirenes en
zwaailichten achter de motoragenten naar ons huis. Achter ons rijden nog twee
brandweerwagens, het is een bijzonder luidruchtige optocht! Natuurlijk loopt de
hele straat uit om Bram welkom te heten.
Nog een verrassing
En dan blijkt dat Bram
allergrootste wens die dag in vervulling is gegaan….een echte boomhut in de
achtertuin. Hij is geweldig mooi geworden, zonder overdrijven echt de
allermooiste boomhut die ik ooit heb gezien!
Bram kijkt zijn ogen uit, hij
glundert van oor tot oor. Binnen staat nog een prachtige werkbank op hem te
wachten, net als een zitzak, een lamp, en kleedjes….en nog een aantal andere
kadootjes. Ook Femke en Eva krijgen nog een mooi kadootje en dan is deze dag
echt voorbij. Bram is doodmoe, klokke acht uur ligt hij in zijn mandje, hij
slaapt meteen.
Naast een dag om nooit meer
te vergeten, heeft Bram een blijvend kado gekregen waar hij echt eindeloos
plezier van zal hebben. Een geweldige speelplek waar hij zich in kan
terugtrekken, kan timmeren en zagen, ook als het slecht weer is. Een geweldig kado.
Heel veel dank!
Heel graag willen wij
iedereen die deze dag mogelijk heeft gemaakt, ontzettend bedanken. Ik heb
eigenlijk geen woorden voor de blijdschap die wij voelen nu onze zoon zo in het
zonnetje is gezet. Het is een heerlijk tegenwicht voor de grote zorgen die er
zijn om Bram: heel veel dank daarvoor!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten