De muziekboot

Het is een drukke tijd. Druk met activiteiten (allerlei uitvoeringen van de kinderen, Bart een week weg naar Amerika, vergaderingen). Druk in de praktijk met Bram, want hij kan al weer weken bijna niets. Druk in mijn hoofd met Bram, want het gaat moedeloos stemmend slecht. Druk in mijn hoofd vanwege het overlijden van S., dat me heel erg heeft geraakt. En druk in mijn hoofd vanwege alle grote, dreigende wolken die zich boven Andersland samenpakken.

Gelukkig gebeuren er ook heel leuke dingen. De uitvoeringen van de meisjes zijn erg leuk, en zo te zien gaan ze allebei over met prachtige rapporten, Bart heeft het erg naar zijn zin gehad in Amerika en zijn werk is er goed ontvangen. En ik ben bezig met activiteiten voor Anderskinderen als Bram, en daarin ondervind ik zoveel hartelijkheid, medewerking en financiele ondersteuning dat het me vleugels geeft.

En we staan op de wachtlijst voor een pupje, een Jack Russelbroertje voor Pippi. Leuk!

Gisteren was een dag met een gouden randje. Eerst gezellig lunchen met een groep medemoeders, we hadden allemaal iets lekker gemaakt. Het was als altijd vreselijk gezellig, veel gelachen, en af en toe een traan. We begrijpen elkaar zo goed.

’s Avonds was het feest. Feest van Marjon en Frank, goede vrienden van ons, die zelf ook een Andersdochter hebben. We waren allemaal uitgenodigd, met nadruk ook de kinderen, met nadruk ook Bram. Marjon had verklapt wat er zou gebeuren zodat ik Bram kon voorbereiden. Heel attent, ze begrijpt hem zo goed.

We parkeren de auto voor het restaurant, een mooi gebouw aan het water. Bram laadt de rolstoel uit, terwijl Bram in de auto wacht en Femke net niet in een grote hondendrol gaat staan. Bram is erg opgewonden en wil niet in de rolstoel gaan zitten. Bram rent en vliegt alle kanten op, terwijl er allemaal auto’s rijden. Daar komen Ellen met haar grote Andersdochter Lotje aan. Bram en Lotje vinden het leuk elkaar te zien. Lotje schrikt wel van Bram’s wilde gedrag, en ze wil hem tot de orde roepen. Maar Bram hoort of ziet niets. ‘Ik maak me zo ongerust over Bram’, zegt Lotje. Wat is dat toch weer lief!

Bram draait zichzelf steeds meer op, hij begint te schoppen en te schreeuwen. Voor de deur zetten we Bram onder dwang in de rolstoel en eenmaal binnengekomen kalmeert hij enigszins.

Er zijn veel gasten, ook veel mensen die we kennen, heel gezellig. En ook Bram ziet bekenden: de dochter van de gastvrouw en gastheer, Lotje en een meisje uit zijn klas.

Dan moeten we naar buiten, voor de verrassing. En als we allemaal aan de wal staan, komt er een ongelooflijk leuk bootje aangevaren. De Muziekboot! Voorzien van een klein draaiorgeltje, en bemand door een man die tegelijkertijd het bootje bestuurt, het draaiorgel draait en op zijn trompet speelt. Het is geweldig!

Ik kijk naar Bram die in zijn rolstoel zit. Zijn ogen staan helder, en hij lacht en lacht. Ik geniet van het spektakel, van alle gezelligheid en vooral van Bram: ik ben zo blij dat we er toch zijn met elkaar, met ons héle gezin.

De man in het bootje wijst ons op het decor: het water, de zwanen, de maan die al te zien is. Ik zit naast Bram en Bram vertelt: ‘Ik zie S., hij kijkt naar ons’. ‘Waar dan, Bram?’,  vraag ik verbaasd en ook geraakt. ‘S. is op de maan……hij mist mij’, zegt Bram. Samen kijken we naar de maan en we zwaaien naar S.

Dan is er nog heel lekker eten, nog meer muziek, twee muzikanten die speciaal naar Bram toe komen en voor hem een lied spelen. Bram durft niet naar ze te kijken maar ik zie dat hij lacht. Bram eet 3 borden leeg, heeft op een gegeven moment een braadworst in zijn linkerhand en spareribs in zijn rechterhand.

Na het eten zetten we de laptop aan en dan kijkt Bram naar zijn eigen Pluk van de Pettenflet-DVD. Dan is de koek opeens op, in de auto valt hij al in slaap.

Als iedereen in bed ligt, nemen Bart en ik er nog een wijntje op. Wat een leuke dag was dit!

Informatie over de muziekboot:
http://www.muziekboot.nl
voor een leuk youtubefilmpje: http://www.youtube.com/watch?v=7YDUEDfhMeE