Indicatie

‘Goedemorgen mevrouw. U spreekt met mevrouw D. van uw zorgverzekering. Ik heb binnen onze organisatie overleg gehad over de vergoeding van de mickey buttons van uw zoon Bram. Ik kan u vertellen dat wij sinds een paar maanden ons eigen beleid naleven en dat wij daarop nu streng controleren. Uit die controle is naar voren gekomen dat uw apotheker geen contract met ons heeft voor het leveren van hulpmiddelen.’

Bram heeft nu bijna 4 jaar een permanente maagsonde. Dat wil zeggen dat er een kunstmatige opening is naar zijn maag, zodat wij hem in tijden van nood gemakkelijk kunnen voorzien van vocht en voeding. Meestal kan Bram gewoon eten, al moeten we hem daar meestal wel bij helpen. Soms heeft hij zoveel aanvallen dat eten en drinken niet gaat en dat er een groot risico op verslikken bestaat, met mogelijk met een longontsteking als gevolg. In de opening naar de maag zit een soort ‘Gardena-set’, waarop een slang kan worden aangesloten. Dat is de mickey-button. Van buiten zie je weinig aan Bram, behalve dan het dopje.

In september bestelde ik nieuwe mickey-buttons. Half december werd ik gebeld door de apotheker omdat zij nu meer dan 3 maanden bezig was met onze verzekering, die niet wilde betalen. Waarom niet, was onduidelijk. Nu was de vraag of ik wilde proberen dit zelf op te lossen. Ik krijg het rechtstreekse nummer van mevrouw D., van de backoffice van onze verzekering.

In een maand tijd spreek ik diverse keren met mevrouw D. en dan weer met de apotheker. Wij bespreken met elkaar wat een mickey-button is. En ook of een mickey-button een hulpmiddel is, zeker nu blijkt dat wij geen pomp gebruiken, maar de voeding handmatig met een grote spuit toedienen. Ingegeven door een stukje kostenbewustzijn van onze kant (goed he!). Wel eentje die ons nu in de problemen brengt, omdat deze situatie officieel niet bestaat: wel een mickey-button maar geen voedingspomp.

Deze keer, kort na de jaarwisseling, heeft mevrouw D. goed nieuws voor de apotheker! Want door het invullen van een formulier kan ze met terugwerkende kracht een contract afsluiten met de zorgverzekering. En als dat contract wordt goedgekeurd, dan kan men tot vergoeding overgaan. Ik vraag of onze apotheek dit formulier heeft. ‘Ja, dat kan ze heel makkelijk van de website halen.’  En ik vraag of het zeker is dat dat contract er dan komt. Het antwoord daarop is dat mevrouw D. daar niet over gaat. En, o ja, eigenlijk moet er nog een indicatie gesteld worden: er moet beoordeeld worden of Bram wel een maagsonde nodig heeft. Maar daar gaat mevrouw D. ook niet over.

Nu zakt mijn broek af, breekt mijn klomp, komt er stoom uit mijn oren. En ik heb een eigenschap waar mensen soms vreselijk van schrikken, en dat is dat ik mij ongelooflijk scherp kan uitdrukken als ik boos word. Laten we het er maar op houden dat het gesprek met mevrouw D. nog enkele seconden duurde, en dat zij stilletjes en met excuses ophing. En dat zij na een dagje opbelde om te melden dat de verzekering uit coulance met terugwerkende kracht alles vergoedt aan de apotheek.